Archibald Alexander: Zondaren welkom bij Jezus Christus (3)

Vorming voor elke dag

Hoe dan?

Mijn geest is zo verblind dat ik niets helderkan waarnemen. Mijn hart is zo verhard dat ik niets voel van wat ik als de waarheidbeschouw. O, als ik maar eens een tedere gemoedsgesteldheid had. Als dat onvermurwbarehart maar eens verbroken en berouwvol werd, als ik maar eens hevige pijn of schrik voeldeover mijn zonden, dan zou mijn zaak niet zo hopeloos blijken. Maar hoe kan ik tot Christuskomen met zo’n verblind en dwaas hart?”

Kern

Welnu, mijn vriend, ik smeek u om te bedenken dat die verblinding en ongekende hardheid nu juist de kern is van uw ongerechtigheid. Overtuigd zijn dat u zo geestelijk blind en dwaas bent, is nu juist de ware overtuiging van zonden. Als u die gevoelens had die u zo graag wilt hebben, zouden die niet het einde van uw overtuiging betekenen. Die kunnen u namelijk slechts laten zien hoe groot uw zonden zijn en hoe hopeloos uw toestand is. Als u voelde wat u blijkbaar graag wilt voelen, zou u niet beseffen dat uw hart zo verdorven is als u nú meent dat het is. De waarheid is dat u nu in een betere toestand bent om tot Christus te komen dan wanneer u minder overtuiging had van de hardheid en het weerspannige van uw hart.

De overtuiging dient om u de behoefte aan een Zaligmaker te laten voelen. Om u duidelijk te laten zien hoe volslagen hulpeloos en hopeloos u in uzelf bent. Om u te laten beseffen dat een heilig God volmaakt rechtvaardig zou zijn als Hij u in uw vruchteloze pogingen liet omkomen; als Hij u voor eeuwig strafte vanwege uw zonden.

Komen

Neem mijn woorden ter harte en ga meteen op uw knieën voor Hem. Zeg Hem: “Tegen U, U alleen heb ik misdreven en gedaan wat kwaad was in Uw heilig’ ogen; opdat Gij rechtvaardig zijt in Uw spreken, [en] rein zijt in Uw richten” (Ps. 51:6). Belijd de rechtvaardigheid van het vonnis dat u verdoemt. Erken dat het naar recht is als uw zonden gestraft worden. Roep met Petrus toen hij in de golven zonk: “Heere behoud mij, want ik verga”, of, met de blinde mannen: “[Gij] Zone Davids, ontferm u onzer” (Matth. 9:27). Of met de Syro-Fenicische vrouw: “Heere help mij”. Denk ook aan de woorden van de berouwvolle tollenaar: “Heere, wees mij zondaar genadig”.