Altijd weer dat kruis (2)

Vorming voor elke dag

Bijbeluitlegger Hendriksen legt de vinger bij drie functies die het kruis heeft voor gelovigen; en dus ook voor Paulus:

• Een spiegel: Hij ziet er zijn eigen onwaardigheid in, maar ook Gods eigenschappen. Zijn rechtvaardigheid wordt zichtbaar aan het kruis. Zijn kracht, wijsheid, liefde en genade. Ze harmoniëren aan het kruis. ‘De goedertierenheid en waarheid zullen elkander ontmoeten; de gerechtigheid en vrede zullen elkander kussen.’ (Ps. 85: 10)
• De betekenis van verlossing: Voor Paulus wordt hier zichtbaar wat rechtvaardiging, heiliging en verheerlijking betekent. Gal. 3: 13: ‘Christus heeft ons verlost van den vloek der wet, een vloek geworden zijnde voor ons; want er is geschreven: Vervloekt is een iegelijk, die aan het hout hangt.’ De prijs is daar plaatsvervangend betaald: ‘En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing, die in Christus Jezus is’. (Rom. 3: 24). Dit wordt zichtbaar bij de gelovigen in de hemel: ‘Dezen zijn het, die uit de grote verdrukking komen; en zij hebben hun lange klederen gewassen, en hebben hun lange klederen wit gemaakt in het bloed des Lams.’ (Op. 7: 14)
• Een magneet: waardoor mensen van elke stam en natie aangetrokken worden tot Christus de gekruisigde, maar ook verenigd worden tot één lichaam. ‘En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden.’ (Joh. 3: 14) (Hendriksen)

De wereld

De ‘wereld’, de kosmos, is voor Paulus gekruisigd zo blijkt in Galaten 6: 14. Hij doelt hier op het wereldsysteem waarin de duivel en zijn volgelingen regeren. Keer op keer wordt de overste van de wereld aangeduid als degene die Jezus’ tegenstander vormt (Joh. 12: 31, 14: 30, 1 Kor. 2: 6, 8 en Ef. 2: 2). Hij probeert een systeem op gang te houden dat geheel gericht is op directe behoeftebevrediging, vermaak, commercie, entertainment, een verdovende immorele cultuur. Vanuit de gedachten, laten we eten en drinken, want morgen sterven wij (1 Kor. 15: 32).

Perspectief

Van deze hopeloze, uitzichtloze, houding is Paulus verlost. Dat leven kan hij niet meer leven. Zijn leven heeft perspectief, toekomst gekregen. Het richt zich op Christus komst. De slagschaduw van het kruis plaatst alles in het perspectief van wat komen gaat. Was hij eens een slaaf van de duivel, nu mag hij delen in de vrijheid van Christus. Hij was dood in zonden en leefde naar het schema van de wereld. De prins van de duisternis, de machten van de lucht, hielden hem in de greep (Ef. 2). Die ban is gebroken. Hij is niet langer een christen die het paspoort van de aarde draagt, maar van de hemel. Dát is de grondhouding van een christen. Daar dient het over te gaan, als men over christenen spreekt. Altijd weer dat kruis.