#65 Over Levenskunst En Levenseinde

katholiekleven.nl

“Eén van mijn redenen om biologie te gaan studeren, was dat ik op zoek was naar antwoorden op grote vragen in mijn leven. Ik ben van huis uit katholiek, maar in mijn tienerjaren was ik er niet heel erg mee bezig. Ik dacht dat veel van mijn vragen juist dus in de wetenschap een oplossing zouden kunnen krijgen.” In deze podcast spreken we met Daan van Schalkwijk. De Wereldjongerendagen in Rome (2000) werden het begin van een route, waarin geloof en wetenschap uiteindelijk bij elkaar zouden komen. Nog steeds houdt hij zich graag bezig met de grote vragen van het leven. Zo sprak hij over ‘Levenskunst en levenseinde’ op een symposium dat in april van dit jaar werd georganiseerd door de Katholieke Stichting Medische Ethiek. “In 2017, voor de vorige verkiezingen, was voltooid leven een thema dat opkwam. Een goede vriend van mij die betrokken is bij D66 zou daar over spreken en het ook verdedigen. Dat vond ik toch wel enigszins problematisch, of jammer dat hij dat ging doen”, vertelt Daan. De twee mannen gingen samen eten en hadden een goed gesprek. “Daarna is hij die discussie in gegaan, ik was daarbij, er kwamen artikelen in de krant. En toen dacht ik: ik moet hier op reageren.” Het resultaat was een brochure die in 2017 verscheen: ‘Levenskunst en levenseinde’. Daan: “Inmiddels heeft de commissie Schnabel gezegd dat een wet voltooid leven eigenlijk niet nodig is. Mijn vraag is dus: waarom wordt die dan alsnog zo naar voren gebracht?” Hij maakt zich zorgen over het signaal dat ervan uit gaat en wat het doet met mensen. “Juist als we op een goede manier aan het einde van ons leven willen komen, zullen we elkaar daarin moeten steunen. Aan de ene kant is dat een persoonlijke opdracht van iedereen, maar aan de andere kant ook echt een opdracht van ons als maatschappij.” Welke valkuilen en welke mogelijkheden ziet hij? Ga voor meer podcasts, video’s en artikelen naar www.katholiekleven.nl