Dood & Verderf – november 2019: Sepultura, Nile, Necronautical, en veel symphoprogsynthfolkgothic

Dood & Verderf

Ik geef het gewoon direct toe: dit wordt een gek uur Dood & Verderf op Operator Radio. Enerzijds draai ik absoluut verantwoorde black-, doom- en deathmetal, maar daar tegenover staat een klein leger sympho-prog-synth-folk-gothic-platen. De rode draad: de beste nieuwe metalreleases, aangevuld met de maandelijkse tip van Zware Metalen, de concerttip van Baroeg, en 2 Haatplaten die het allebei nét niet zijn.

Dawn Of Disease - Procession of Ghosts (Procession of Ghosts)

Ik begin maar gewoon heel hard, want ik ga dit uur véél metalplaten draaien die in de periferie van het genre zitten. Daarom: Dawn of Disease, naar eigen zeggen “A German heavy metal unit that specializes in lethal, double blastbeat-fueled, Gothenburg scene-influenced melodic death metal”. Let vooral op die drummer. Soms ben ik tijdens mijn hardlooptraining het intervallen helemaal zat, maar dan realiseer ik me dat ik in ieder geval niet de drummer van Dawn Of Disease ben, want nog oneindig veel zwaarder moet zijn.

Cvlt Ov The Svn - Whore Of Babylon

Hahaha! Dit is prachtig, prachtig! Occult Murder Pop, zo noemt Cvlt Ov The Svn deze combinatie van blackmetal, pop en stoner uit Finland. Het is als Ghost op speed, of darksynth-jongens als Perturbator en Carpenter Brut mét gitaren. Whore Of Babylon komt van de fascinerende EP Luna In The Sky Forever. Het zal ongetwijfeld gevoelig liggen, maar ik ga hier superhard op. Meer synthesizers! Meer!

Zwaar Aanbevolen

Stake - Catatonic Dreams (Critical Method)

Stake, weet eindbaas Pim Kastelein van het online magazine Zware Metalen, is de voortzetting van Steak Number Eight. “Wat toegankelijker, maar weergaloos dynamisch en even pakkend.” En daarom is Critical Method, het nieuwe album van de Belgen, de Zwaar Aanbevolen-tip van deze maand.

Redacteur Michiel Jorissen, die onlangs nog een pilsje deed met zanger Brent Vanneste in Vooruit te Gent, schrijft over Critical Method:

“STAKE is een band die keer op keer kwaliteit levert en beter wordt met de jaren. Elke stap in de discografie voelt organisch aan en Critical Method is de beste plaat die de band heeft uitgebracht tot heden. Er zijn minder atmosferische momenten te vinden, maar dat is geen enkel probleem omdat de kwaliteit zo hoog ligt. Qua sludge en harde riffs is de verhouding hetzelfde gebleven. Enkel staan er hier kleppers van formaat tussen, nog meer dan voorheen. Neem bijvoorbeeld Catatonic Dreams. De band trekt hier zo hard van leer en weet hier zo’n epische riff neer te leggen dat ik elke keer, ook na dertig keer luisteren, nog steeds even hard mee ben. Lang leve STAKE!”

Nile - Long Shadows Of Dread (Vile Nilotic Rites)

Het Amerikaanse Nile is nogal een cultband. Als je makkelijk en snel aan de buitenwereld wilt laten weten dat je van extreme, technische deathmetal met gekke mystieke invloeden houdt, dan trek je lekker een hoodie of muts van deze band aan. Zelf noemen ze hun genre ‘Ithyphallic Metal’, vanwege het gedweep met Egyptische thema’s. Dat zal wel, je verstaat er toch niets van. Het is vooral fascinerend hard, snel en onverwacht rammen met Nile, in de beste traditie van mede-techdeathmetalbands Suffocation, Decapitated en Immolation. Het nieuwe album, Vile Nilotic Rites, is natuurlijk met geen mogelijkheid uit te zitten, omdat je na 4 minuten al hersendood bent door het oneindige aantal prikkels. Maar als hapje tussendoor is Long Shadows Of Dread zeer plezierig.

(ik draai dit ook om te compenseren voor het nummer dat ik hierna afspeel - red.)

Voyager - Colours (Colours in