Dood & Verderf – november 2018: Rammstein, Slipknot, Warrel Dane en meer

Dood & Verderf

Laat je niet in de luren leggen door de bands in de titel van deze uitzending: we gaan ouderwets hard rammen, met allesvernietigers als The Order Of Apollyon, Evoken en Vanhelgd. Maar Rammstein, daar ben ik gewoon heel boos over. Slipknot viel best mee. En Warrel Dane is niet voor niets overleden. Tel daar wat progmetal en sludge bij op, een unicum uit Zuid-Afrika én de concerttip van Baroeg, en alle ingrediënten zijn aanwezig voor een vrolijk uur verse metal tijdens Dood & Verderf.

The Order Of Apollyon – The Lies Of Moriah (Moriah)

Soms, als ik muziek hoor, ongeacht het moment, wil ik theatraal nederzijgen op de knieën, mijn gebalde vuisten bloedend ten hemel richten, het manische hoofd in de nek leggen, en enkel kannibalistisch de goden van weleer aanschreeuwen. Wie goed oplet op de Maasboulevard in Rotterdam ziet me dat soms ook doen, tijdens het hardlopen, want de subliem-diabolische aansporing is dan sterker dan mijn geest of lichaam.

En dat, precies dát gevoel, dat heb ik bij dit nummer van The Order Of Apollyon. Bereid je dus voor. Dit is Dood & Verderf met ‘The Lies Of Moriah’.

De band bevatte in zijn tienjarige bestaan ooit onder meer leden van grootheden als Carcass en Cradle Of Filth, maar doet het tegenwoordig met een Franse line-up met pakkende namen als B.S.T., S.K., S.R. en A.K. Dat houd je met blackmetalbands. Ook de referenties aan Lord of The Rings (Moriah ken jij – want geef maar gewoon toe dat je LOTR-fan bent, je luister naar metal, dat kan niet anders – natuurlijk ook als Khazad-dûm, de mijnen van de dwergen onder de bergen van mist waar het volk van Durin woonde, het grootste koninkrijk ooit gebouwd door dwergen).*

Maar laat je niet in de luren leggen door de clichés: dit album is serieus duister en serieus kicke.

* Fuck, mijn fout. Ik hoor net van de band dat mijn aanname niet klopt:

Btw not a big deal but there is actually no Tolkien reference in this album. The Moriah we refer to is the one from the Old Testament (Abraham’s story in Genesis)

Haken – Puzzle Box (Vector)

Progmetal-alert! Ja, ik weet het, dit is voor systeembeheerder-metal die een emotionele breakdown te verduren hebben vanwege een mislukte migratie naar Windows 10 van het serverpark, maar dat neemt niet weg dat Puzzle Box van Haken erg, erg indrukwekkend is. (dat vinden de systeembeheerders trouwens ook, het album Vector krijgt overal absurd hoge cijfers)

Natuurlijk komen ze uit Londen (dit is niet ironisch bedoeld, Londen kent blijkbaar veel systeembeheerders die metal maken, plus dat ik niet zeker weet of Haken niet stiekem gewoon Arcane Roots is), natuurlijk spelen ze polyritmisch, natuurlijk hebben ze per nummer net iets meer ideeën dan tijd, en natuurlijk stapelen ze vocalen. En toch vind ik het kicke, al was het maar vanwege de superdikke productie en ongegeneerde fusion-synthesizers.

Zwaar Aanbevolen

Evoken – The Weald Of Perished Men (Hypnagogia)

Elke maand geeft het online metal magazine Zware Metalen zijn Zwaar Aanbevolen-tip voor Dood & Verderf. Ditmaal is het redacteur Joost Aarts die het diabolische offer brengt. Aarts gaf maar liefst een 9,5 aan de nieuwe plaat van Evoken, een Amerikaanse band die al dik 25 jaar de religie van funeral doom & death predikt. Dat betekent: tergend lange nummers, zoals afsluiter The Weald Of Perished Men.

Aarts schrijft daarover: “Na beluisteren ben je rijp voor een dikke vitamine D-shot (of een upliftin