April 2024: Metal Business Club-oprichter David Brinks over het belang van de community

Dood & Verderf

Dat metal oneindig veel meer is dan muziek alleen, bewijst David Brinks. De mede-oprichter van de Metal Business Club laat via zes platen horen hoe harde gitaren ook kunnen leiden tot langdurige vriendschappen, nieuw werk, goede doelen, diy-festivals, en hoe dat alle clichés over de metalscene ontkracht.

Een business club. Waar denk je dan aan? Mijn associaties: mannen in overhemden met te fleurige designs, afgetopt met opzichtige Hugo de Jonge-Mascolori-schoenen. Vrouwen die direct uit hun jaarclub weggelopen lijken en op weg zijn naar het regionale VVD-congres. Bitterballen en bier. Knullige presentaties over nog meer hyperkapitalisme, bedekt onder een dikke laag green- en ecowashing. En visitekaartjes. Véél visitekaartjes.

David Brinks vertelt in dit uur van Dood & Verderf dat al die associaties ook anders kunnen. Hij is namelijk - als zelfstandig ondernemer én metalhead - een van de oprichters van de Metal Business Club. David laat aan de hand van zes platen horen hoe metal en een community naadloos bij elkaar passen, en waarom gitaren soms het ideale smeermiddel zijn voor de realisatie van een leukere en betere wereld.

Playlist

1. Merauder – Master Killer (Master Killer, 1995)

Als je het hebt over communities, dan kun je niet om de New York Hardcore scene heen. Die hebben met een relatief kleine groep gewoon de hele wereld veroverd. Bands als Merauder, Sick Of It All en All Out War hebben bovendien de fans van hardcore en metal samengebracht. En zanger Jorge Rosado heeft zijn eigen community opgestart: Los Babas.

Daarnaast is Master Killer de intro van onze podcast Tales From The Eastside. Rondom die podcast hebben we al jaren een community in de vorm van een appgroep met zo’n 80 mensen. Sommige mensen kenden elkaar al, maar hebben elkaar al jaren niet meer gesproken. Andere mensen kenden nog vrijwel niemand uit de groep, maar hebben nu een nieuwe vriendengroep erbij om samen mee naar shows te gaan. Zo verbinden we mensen.

2. Testament – More Than Meets The Eye (The Formation of Damnation, 2008)

Er bestaat een stereotiep beeld van liefhebbers van metal, punk en hardcore. Maar er zit veel meer achter. Dat stereotype is iets waar ik persoonlijk al mijn hele leven tegen aan het strijden ben. We houden dan wel van teringherrie, maar we kunnen en regelen ook echt dingen. Dat bewijzen we keer op keer. Zoals het benefiet Thrash Of The Titans in 2001, voor zanger Chuck Billy van Testament en zanger/gitarist Chuck Schuldiner van Death. Beide metalhelden leden aan kanker en dus organiseerde de Bay Area thrashscene een benefiet voor ze met een geweldige line-up, inclusief bands die al lang gestopt waren. Die vorm van brotherhood/sisterhood geeft me elke keer weer kippenvel.

3. Hatebreed – Live For This (The Rise of Brutality, 2003)

Noem het ‘motivational poster hardcore’ als je wilt, maar het werkt verdomme wel! Hatebreed maakt inspirerende muziek, waardoor je dingen wilt gaan doen en niet alleen maar consument wilt zijn. Jamey Jasta is ook echt een verbinder van mensen. Met zijn band, zijn label Stillborn Records, zijn festival Milwauke Metalfest, zijn periode als presentator van MTV Headbanger’s Ball en zijn podcast The Jasta Show, waar hij er al meer dan 700 van gemaakt heeft. Dus hij maakt de titel ‘Live For This’ zeker waar.

4. No Guts No Glory benefietcover (2021)

Ik wil Stichting No Guts No Glory graag onder de aandacht brengen. Zij maken bijzondere muzikale wensen mogelijk voor mensen met kanker en hun mantelzorgers. Zonder subsidies, compleet gefinancierd door het eigen netwerk, dat nog steeds flink groeit. De stichting is genoemd naar het gelijknamige nummer van Bolt Thrower. Oprichter Sander Gerritsen, die niet lang na de oprichting zelf overleed aan kanker, was groot fan. Zijn zus Ellen zet de stichting voort. Om geld in te zamelen organiseren mensen allerlei acties.

Eén daarvan is een cover van Bolt Thrower, gemaakt in coronatijd, waaraan allerlei bekende Nederlanders hun medewerking hebben verleend. De kracht van een netwerk. Of eigenlijk ‘ons netwerk’, want drie van de oprichters van de Metal Business Club zijn vrijwilliger voor NGNG en hebben mensen gemobiliseerd die je in deze video ziet.

5. Darkest Hour – Knife In The Safe Room (Godless Prophets & The Migrant Flora, 2017)

Het openingsnummer van Godless Prophets & The Migrant Flora, een plaat die ik mede gecrowdfund heb voor de band. Darkest Hour is een band die heel goed weet hoe ze hun achterban moeten mobiliseren. De echte DIY-spirit: gewoon zonder label je ding kunnen doen, omdat je zelf alles betaalt met dank aan je fans die je het bedrag voorschieten.

6. No Turning Back – Together (No Time To Waste, 2017)

Er zijn veel hardcorebands die nummers hebben over ‘unity’, dus pak ik maar een Nederlandse band, waar ik zelf enorm veel respect voor heb. Martijn, de zanger van No Turning Back, organiseert elk jaar Revolution Calling festival, hij boekt bands en kent werkelijk iedereen in de scene. Maar ik kom hem ook gewoon tegen bij Watain. Geen oogkleppen, maar samenwerken. Dat is voor mij hardcore.

Zwaar Aanbevolen

Boundaries - Turning Hate Into Rage (Death is little more, 2024)

“Metal Business Club? Nog nooit van gehoord.” Dat was de eerste reactie van Maarten Ondersteijn, hoofdredacteur van het online magazine Zware Metalen. David Brinks zegt hem daarentegen weer wel wat, aangezien hij een concullega is van het Belgische Rock Tribune.

“Altijd een lastige opgave om een mede-redacteur een tip te geven, maar ik denk dat de onderstaande nog weleens in de smaak zou kunnen vallen.” Maarten verwijst daarmee naar Boundaries met Turning Hate Into Rage. “Afgelopen vrijdag zag ik ze nog in Bibelot, en live zijn ze minstens zo sterk als op plaat.”

In zijn recensie van de plaat Death Is Little More omschrijft hij de muziek als ‘positief chaotisch, lomp, brutaal, overweldigend en gruwelijk verslavend’. “Ben je liefhebber van metalcore vol met overtuigende breakdowns en ken je deze band nog niet? Check dit! Reken maar dat we dit gezelschap de komende jaren hoger en op meer affiches zullen zien verschijnen."

• Lees de recensie op Zware Metalen