))
#22. Sneeuw, muziek en archieven
Gearchiveerde serie ("Inactieve feed" status)
When?
This feed was archived on February 27, 2024 04:30 (
Why? Inactieve feed status. Onze servers konden geen geldige podcast feed ononderbroken ophalen.
What now? You might be able to find a more up-to-date version using the search function. This series will no longer be checked for updates. If you believe this to be in error, please check if the publisher's feed link below is valid and contact support to request the feed be restored or if you have any other concerns about this.
Manage episode 150627994 series 1001398
Inhoud geleverd door Vasilis van Gemert and Peet Sneekes. Alle podcastinhoud, inclusief afleveringen, afbeeldingen en podcastbeschrijvingen, wordt rechtstreeks geüpload en geleverd door Vasilis van Gemert and Peet Sneekes of hun podcastplatformpartner. Als u denkt dat iemand uw auteursrechtelijk beschermde werk zonder uw toestemming gebruikt, kunt u het hier beschreven proces https://nl.player.fm/legal volgen.
Het sneeuwt en er zitten geen winterbanden onder de Mercedes, de Wasstraat is dit keer dus opgenomen in een klein, grijs hokje. Dat doen we nooit meer, de dikke pensen spatten van het scherm af. We raden je aan om dit keer niet te kijken, maar alleen te luisteren. Het ziet er dan misschien wel bijzonder saai uit, er wordt tóch wel wat interessants gezegd.
Fronteers bestuurslid
Vasilis is een druk mannetje geweest de laatste weken. Hij is verkozen tot bestuurslid van Fronteers en heeft op drie(!) congressen gesproken in twee weken. Als bestuurslid van Fronteers gaat hij proberen om verschillende vakgebieden rondom frontend development met elkaar in contact te laten komen. Hij is er namelijk van overtuigd dat we meer van anderen kunnen leren dan van onszelf. Vasilis spreekt graag op congressen voor designers en UX’ers. Hij zou echt dolgraag eens op een Adobe User Group meeting staan.
Als je een designer en een nerd samenzet, dan krijg je de website die ik nu aan het maken ben
Creatieve software
Waarom is iedereen laatst eigenlijk geüpgrade naar de laatste versie van Photoshop? Kan jij het je nog herinneren? De enige reden die we wel eens horen is omdat iedereen dat doet. Een bizarre collectieve verslaving. Het wordt echt tijd voor alternatieven. Je ziet natuurlijk steeds meer mensen overstappen op designen in de browser. Op het gebied van documenten heb je een soortgelijke situatie: iedereen is verslaafd aan Office terwijl niemand het echt nodig heeft. Vasilis adviseert om alles in Markdown te typen en Pandoc te gebruiken om daar leesbare documenten van te maken.
Word, Markdown en CMS’en
We babbelen nog wat door over documenten, over CMS’en en over het idee dat we misschien wel een standaard nodig hebben voor contentmigratie. Op dit moment is dat een rsi-veroorzakende, geestdodende, handmatige bezigheid. Je zou toch denken dat we voor dit soort kutklusjes inmiddels gewoon computers zouden kunnen gebruiken.
Wegens success zonder funding
Peet vertelt over een vorm van sponsoring waarmee Youtube probeert om beginnende contentmakers een duwtje in de rug te geven. Op dit moment beëindigen ze een aantal vroege contracten. Is het je niet gelukt om op eigen benen te staan, dan heb je pech. Zo wel, mooi zo. Producenten worden er beter van, maar ze binden zich zo natuurlijk ook aan Youtube. En dat is goed voor Youtube, ze willen ook wel eens iets anders, beters misschien, dan kattenfilmpjes.
Muziek om rijk van te worden
We praten eens over muziek. Dat muziek altijd iets was waar je jezelf mee in leven kon houden, pas de laatste paar decennia zien we het als iets waar je vooral heel rijk mee moet worden. Die houding heeft er voor gezorgd dat muziek iets bizars is geworden, meer iets voor juristen dan voor mensen. Peet legt uit hoe het zit met radio- en weblicenties. Absolute waanzin.
Oh, ze vinden onze content vast niet goed, we helpen ze wel even weg te gaan!
Talks, touch en visuele hints
Vasilis vertelt over een paar presentaties die hij de laatste tijd heeft gegeven op verschillende congressen. Hij heeft geprobeerd uit te leggen dat de oude uitgangspunten die we gewend zijn te gebruiken als we een website ontwerpen niet meer gelden. Niet iedereen heeft een muis, niet iedereen heeft een groot scherm, niet iedereen heeft een snelle internet verbinding en we hebben al helemaal geen idee hoe de apparaten er over een paar jaar uitzien. We willen wel graag dat onze websites het dan nog doen. Het is volgens Vasilis prima mogelijk om hier allemaal rekening mee te houden en tóch een goede website te bouwen.
Meer.
Hoe nuttig zijn archieven? Moet je daar actief naar linken? Moet je archieven überhaupt bewaren? En hoe onderhoud je content nu eigenlijk? En hoe erg is het eigenlijk als je oude content weggooit? Sommige mensen vinden dit afschuwelijk, anderen gaan daar iets losser mee om.
He waar zitten Peet en Vasilis nu? We gaan niet naar de wasstraat.
We zitten in een heel klein hokkie en het sneeuwt. Kijk maar op Kant B.
Dit is de eerste Wasstraat waar we mokken met koffie hebben.
Vasilis heeft het heel druk gehad.
Vasilis is verkozen tot bestuurslid van Fronteers. De vakgroep van frontend developers.
Het doel van Fronteeers is om het vak van frontend development in Nederland te professionaliseren.
De afgelopen 5 jaar hebben ze een extreem goed inhoudelijk congres en meetings verzorgd.
Vasilis wilt zich samen met het bestuur richten op de aansluiting met andere vakgebieden.
Die andere vakgebieden zijn bijvoorbeeld designers, interactie designers, contentmakers, developers.
Van die vakgebieden is namelijk veel van te leren en informatie aan te geven. Dus fronteers gaat informatie zenden en wilt informatie halen van de andere disciplines.
Samenwerken en agile en scrum zijn goede methoden, maar niet iedereen zit in de team-situatie, waardoor ze niet altijd kunnen samenwerken met andere disciplines.
Als je een idee heb, dan kan je het altijd aan Vasilis melden, bijvoorbeeld via @vasilis op twitter.
Natuurlijk gaat Vasilis zelf niets doen, maar het procastineren, ik bedoel delegeren, dus mogelijk maken.
Peet vind die congressen van Fronteers ook tof, zodat je ook ziet wat het Fronteers perspectief is.
Contentmakers zijn afhankelijk van de vaardigheden van frontenddevelopers, dus aansluiting vinden met o.a. contentmakers is erg waardevol.
De Adobe User Group staat op het lijstje van groepen waar Fronteers aan kan sluiten.
De AUG heeft 6000 leden en allemaal Photoshop gebruikers.
De Adobe User Group is natuurlijk een vreemde naam, alsof je alleen daarmee creatieve dingen kan doen.
Adobe heeft een monopolie op creatieve tools. Niet meedoen is uitsluiten van andere visual designers.
Vasilis vroeg pasgeleden via twitter wat de geweldige feature was in Adobe om te upgraden.
Hij kreeg geen antwoord, niemand wist het. één zei dat het was om compatible te blijven met mensen die upgraden.
“De enige reden om te upgraden, is omdat iedereen upgrade”. Er is geen enkele reden om te upgraden.
De meeste ‘nieuwe’ features van Photoshop bestonden al, ze staan nu alleen op een andere plek.
Mochten jullie wel weten wat de nieuwe features zijn in Photoshop, die je ook echt handig vind: laat het ons weten.
Peet vind het business model van Adobe zuur, omdat je elke keer 800 euro moet betalen om compatible te blijven. Of het abonnement van 50 euro per maand. Dat is geen ‘steal’.
Je bent met zo’n abonnement elk jaar 600 euro kwijt. Dat staat bijna niet in verhouding met andere tools van een webdesigner.
“Het is tijd voor alternatieven” en die lijken te komen.
Office is ook zo iets. Veel copy writers gebruiken Word en maken vanalles en nog wat op, wat na een knip-plak beurt totaal onbruikbaar is voor een CMS of webdocument.
Vasilis vind dat we naar Pandoc (http://www.johnmacfarlane.net/pandoc/) moeten bekijken.
Mensen die ‘het begrijpen’ die typen hun teksten in Markdown, zodat het structuur krijgt. Met Pandoc kan je van je Markdown document heel makkelijk een Docx, HTML of wat voor bestand dan ook maken.
Peet raad ook de ‘outline’ modus van Word aan. Handig om structuur te maken.
Vasilis gebruikt verschillende tools om zijn artikelen te schrijven. Een outline-tool, voor het idee. Een Markdown editor (iAwriter), en met Pandoc bakt hij een vertaling naar Word voor collega’s.
Peet wilt helemaal geen vertaling naar Word. Juist de WYSIWYG interface maakt je website stuk, omdat je de teksten stukmaakt in je CMS. Volgens Vasilis vertaalt Pandoc ook de andere kant op, dus handig.
Grote hoeveelheden content invoeren in een CMS is een heel interessante oefening. Waar vooral structuur en denken over waarvoor het gebruikt moet worden wordt zelden gedaan door copywriters.
Er zou eigenlijk een standaard moeten komen voor contentmigratie. Bijvoorbeeld directories en Markdown bestanden.
Youtube sponsort al een tijdje een aantal content-kanalen en producenten, met geld en studio’s. Zo kunnen ze de Wasstraat nadoen.
Afgelopen maand is Youtube begonnen met het stopzetten van funding voor content-kanalen. Het lijkt op afstand alsof ze een TV zender zijn, dus: te weinig kijkers, betekent geen geld meer.
Maar dat is niet zo, dat is de deal met de kanalen. Het is om kanalen te jumpstarten en vervolgens te laten leven van de bannerinkomsten van Youtube. Heel erg slim.
Dus Youtube heeft een aantal kanalen zelfstandig gemaakt, tijd om ruimte te maken voor nieuwe kanalen die hulp nodig hebben. Het lijkt hulp, maar natuurlijk binden ze ook producenten aan Youtube.
De meeste kanalen verdienen miljoenen en rond de 60% verdient boven de ton.
De kanalen die het niet lekker doen, sterven af, of moeten rondkomen van minder geld.
Youtube geeft dus kickstart geld aan de kanalen om publiek op te bouwen en vaardigheden te verbreden. Dus beter worden als producent. Best interessant.
Het is een logische stap van Youtube, eerst alleen katte-filmpjes en veel publiek krijgen, maar daar verdien je niet genoeg mee. Dus nu investeren ze in kwaliteit.
Vasilis vind ook steeds meer obscure en oude muziek op Youtube.
Vroeger haalden platenmaatschappijen die muziek eraf, maar ze kunnen er ook mee verdienen door linkjes naar de muziekwinkel erbij te zetten of een banner.
Vasilis vertelt over 10 jaar geleden, toen hij een muziek clip van Destiny’s Child wilde kijken op hun site. Dat kon niet, er was alleen maar een stukje van 10 seconde.
Da’s natuurlijk raar, dat is promotie materiaal. Dat is net zoiets als: “Ja, je mag maar 10 seconde van onze Abri zien”.
In America is iedereen nu wel bezig met streaming muziek, zoals Spotify en RDio (tegenwoordig in Nederland). Maar ook inspirationele kanalen als Pandora.
Die muziek programma’s verdienen helemaal niets, want ze zijn heel veel geld kwijt aan licentiekosten van muziek.
Vergeleken met radio is dat exorbitant, daar was muziek spelen ook een soort reclame, dus ze kregen korting.
Streaming radio kreeg de wind van voren, want daar gelden blijkbaar andere regels. De kosten worden bepaald op baiss van luisteraars, de kosten van het liedje, etc.
Die licenties zijn alleen te betalen door heel grote bedrijven.
In America willen de programma’s als Spotify dat hun licentiekosten meer gaan naar de kosten van radio. De reactie was opvallend: de kosten van radio gaan omhoog. Constanatie alom.
Muziek ging nooit om rijk te worden. Muziek was om geld te verdienen, een loon als je optrad. Tot 50 jaar geleden.
Als je een liedje had verzonnen en mensen vonden het mooi, dan gingen ze het ook zingen. Dat is tof!
Nu mag je liedjes niet meer zingen, zonder te betalen. “Happy Birthday” is ook verboden om te gebruiken, want dat kost geld. Ook niet neuriën of zingen.
We zijn dus overgegaan van inkomen verdienen naar winst maken.
Muziekanten verdienen geen geld. Je begint eigenlijk met schuld. De juristen, marketeers en iedereen om je heen wel. Een krankzinnige industrie.
Alles wat niet met de muziek te maken heeft is belangrijker dan de muziek zelf. Het concept van K3 heeft niets te maken met de muziek, maar met de doelgroep en hoe het te verkopen is.
We gaan over naar de feedback. Er was niet veel feedback, behalve dan de wasstraat met Jeroen.
Het is ook best lang geleden, ondanks onze belofte om vaak naar de Wasstraat te gaan.
Het is prutsweer. We wilde eigenlijk naar Hoorn rijden, maar het is onverantwoord zonder winterbanden. Dat duurt ook veel te lang.
We krijgen wel feedback als er even iets niet werkt. Heel fijn. Mensen vonden het nieuwe design van de Wasstraat net iets teveel van het goede.
Theoretisch wel een goed idee, de responsive grid theorie. Het is gebaseerd op een theorie die Vasilis heeft ontwikkeld: op typografie gebaseerd griddesign.
“Dat slaat best wel ergens op”.
Vasilis heeft ook presentaties gehouden op congressen, o.a. in Cambridge voor UX Cambridge.
Het verhaal werd heel goed ontvangen, met goede feedback.
Het ging over de nieuwe uitgangspunten in webdesign. Bijvoorbeeld niet meer ervanuit gaan dat je designed voor mensen met een muis, maar bijvoorbeeld voor interacite met vingers.
Voor touch devices is er eigenlijk geen manier om de interactie te verkennen, zoals je met een mouse over zou doen. Dus moet je designen, zonder dat soort verborgen zaken, zodat het ook werkt voor touch devices.
“Als het op touch perfect werkt, dan werkt het waarschijnlijk ook goed voor de muis”. Dan hoef je alleen maar te optimaliseren.
Het is eigenlijk achterwaards denken van wat we vroeger deden, toen we desktop sites mobiel maakten. Dat is een fijnere manier om te optimaliseren.
Touch is een logischer beginpunt, want dan hoef je alleen een muislaag toe te voegen, in plaats van laagjes eraf te halen als je met muis zou beginnen.
Dit verhaal verteld Vasilis ook op Inspire Conference in Leiden en hij is ook gehouden bij Kings of Code.
De talk van Kings of Code ging iets minder goed. Vasilis was vergeten voor te bereiden, maar dat liep niet zo lekker helaas. Als het goed is, is er wel een video van deze talk.
We houden er allebei niet van om onszelf terug te zien op video. En toch maken we deze video voor jullie. Kan je voorstellen.
Peet heeft een vraag voor Vasilis: gebruik jij het archief van websites wel eens?
Vasilis gebruikt wel eens archief pagina’s om nog eens iets op te zoeken, maar niet zomaar om door te lanterfanten.
In veel van de sites die we maken komt het archief terug, maar Peet vind die functie van archief maar niets. Het is een heel saai en ongeinspireerd gepresenteerd en alles wat erin zit lijkt ook niet meer waardevol.
Stel dat die content waardevol zou zijn, dan moet je het ook zo presenteren: prominent en mooi vormgegeven.
Er zijn blijkbaar stromingen in het bewaren van content, zoals archive.org die ook de Wasstraat archiveert. Dat spreekt Vasilis wel aan als man uit een familie van historici.
Data van 5 jaar geleden is zeker interessant, omdat dat een goed document is van die tijd. Het labelen van content dat het oud is, is een goede methode.
Het up-to-date houden van content is ook best moeilijk.
Vasilis verteld over een presentatie op “The Kings of Code” over iemand met een aantal open source projecten die heel erg succesvol was. Dat gaf ook best veel verantwoordelijkheid, wat niet persé tof is.
Hoe moet je daarmee omgaan. De spreker bood zijn producten aan voor geld, zodat hij tijd kan steken in de projecten.
Hij vertelde ook dat sommigen gewoon projecten weggooien, dus het verwijderen van de content of code repository. Dat was ook niet persé populair.
Jezelf losknippen van het project in plaats van het verwijderen is ook niet altijd een optie. Vasilis verteld over iemand die een geweldig boek had geschreven over HTML5, heel erg pupulair.
Van de een op de andere dag heeft die gene alles offline gehaald. Hij had er geen zin meer in, maar het was een belangrijke resource. Anderen hebben de content gecached en in Git Hub gezet.
Op een zeker moment heeft iemand het grove taalgebruik uit de content gehaald, wat natuurlijk de aard van de tekst veranderd.
Peet realiseert zich wel de waarde van het archief en de artikelen, maar niet de plek die een archief functie inneemt op een website.
Het archief leid af van de focus van een website. Het is niet een van de taken die je wilt uitvoeren op een website. Je gebruikt het ook bijna niet.
Kijk naar een gemiddeld blog waar veel ‘tag’-widgets en ‘datum’-widget en ‘reactie’-widget. Dat is niet de focus van de website en leid af, maar je moet het ook bouwen. Dat kan alleen maar slecht gaan.
Dat sluit ook aan op het verhaal van Vasilis, dat we bij klassieke bouw van websites eerst beginnen met alle randzaken zoals headers, footers, menus en widgets, in plaats van de content, wat het belangrijkste is.
Als je kijkt naar al die dingen om de content heen, dan hebben die maar één functie: je wegsturen.
Vasilis: “Oh, ze vinden die content vast niet goed, dan kunnen ze daarheen!” “Verkeerd! De content is goed!”.
De inhoud van het archief heeft wel nut om naar te verwijzen, maar geen links naar het archief.
Peet: “Archieven bestaan bij de gratie van datums, dat is geen goede manier om content te vinden” “Als je het doet, doe het als een baas, alsof het een museum is”.
Vasilis vader ging vroeger naar Venetië om notaris acten te lezen in natte kelders. Daarin kan je dus niet zoeken, zoals je dat nu doet in google.
Peet is de eerste generatie die heeft leren zoeken op het internet met de komst van Yahoo, Altavista en Google. Maar zoeken is niet meer wat het geweest is, zoals we eerder bespraken.
Het vinden van het juiste ding is zo moeilijk en daar doen ook contentmakers ook bijzonder weinig aan.
Er zijn een aantal manieren om dingen te onthouden. Sommige mensen onthouden stappen naar content, of willen gewoon zoeken.
Je moet ervoor zorgen dat content zo is gemaakt dat mensen de content willen vinden.
Dat is volgens Vasilis de reden waarom je moet samenwerken: Als je een designer en een nerd samenzet, dan … “Krijg je de website die ik nu aan het maken ben”.
We doen net alsof we zijn aangekomen en parkeren even in. Achter ons is al een stukje van Kant B te zien.
We zitten in een heel klein hokkie en het sneeuwt. Kijk maar op Kant B.
Dit is de eerste Wasstraat waar we mokken met koffie hebben.
Vasilis heeft het heel druk gehad.
Vasilis is verkozen tot bestuurslid van Fronteers. De vakgroep van frontend developers.
Het doel van Fronteeers is om het vak van frontend development in Nederland te professionaliseren.
De afgelopen 5 jaar hebben ze een extreem goed inhoudelijk congres en meetings verzorgd.
Vasilis wilt zich samen met het bestuur richten op de aansluiting met andere vakgebieden.
Die andere vakgebieden zijn bijvoorbeeld designers, interactie designers, contentmakers, developers.
Van die vakgebieden is namelijk veel van te leren en informatie aan te geven. Dus fronteers gaat informatie zenden en wilt informatie halen van de andere disciplines.
Samenwerken en agile en scrum zijn goede methoden, maar niet iedereen zit in de team-situatie, waardoor ze niet altijd kunnen samenwerken met andere disciplines.
Als je een idee heb, dan kan je het altijd aan Vasilis melden, bijvoorbeeld via @vasilis op twitter.
Natuurlijk gaat Vasilis zelf niets doen, maar het procastineren, ik bedoel delegeren, dus mogelijk maken.
Peet vind die congressen van Fronteers ook tof, zodat je ook ziet wat het Fronteers perspectief is.
Contentmakers zijn afhankelijk van de vaardigheden van frontenddevelopers, dus aansluiting vinden met o.a. contentmakers is erg waardevol.
De Adobe User Group staat op het lijstje van groepen waar Fronteers aan kan sluiten.
De AUG heeft 6000 leden en allemaal Photoshop gebruikers.
De Adobe User Group is natuurlijk een vreemde naam, alsof je alleen daarmee creatieve dingen kan doen.
Adobe heeft een monopolie op creatieve tools. Niet meedoen is uitsluiten van andere visual designers.
Vasilis vroeg pasgeleden via twitter wat de geweldige feature was in Adobe om te upgraden.
Hij kreeg geen antwoord, niemand wist het. één zei dat het was om compatible te blijven met mensen die upgraden.
“De enige reden om te upgraden, is omdat iedereen upgrade”. Er is geen enkele reden om te upgraden.
De meeste ‘nieuwe’ features van Photoshop bestonden al, ze staan nu alleen op een andere plek.
Mochten jullie wel weten wat de nieuwe features zijn in Photoshop, die je ook echt handig vind: laat het ons weten.
Peet vind het business model van Adobe zuur, omdat je elke keer 800 euro moet betalen om compatible te blijven. Of het abonnement van 50 euro per maand. Dat is geen ‘steal’.
Je bent met zo’n abonnement elk jaar 600 euro kwijt. Dat staat bijna niet in verhouding met andere tools van een webdesigner.
“Het is tijd voor alternatieven” en die lijken te komen.
Office is ook zo iets. Veel copy writers gebruiken Word en maken vanalles en nog wat op, wat na een knip-plak beurt totaal onbruikbaar is voor een CMS of webdocument.
Vasilis vind dat we naar Pandoc (http://www.johnmacfarlane.net/pandoc/) moeten bekijken.
Mensen die ‘het begrijpen’ die typen hun teksten in Markdown, zodat het structuur krijgt. Met Pandoc kan je van je Markdown document heel makkelijk een Docx, HTML of wat voor bestand dan ook maken.
Peet raad ook de ‘outline’ modus van Word aan. Handig om structuur te maken.
Vasilis gebruikt verschillende tools om zijn artikelen te schrijven. Een outline-tool, voor het idee. Een Markdown editor (iAwriter), en met Pandoc bakt hij een vertaling naar Word voor collega’s.
Peet wilt helemaal geen vertaling naar Word. Juist de WYSIWYG interface maakt je website stuk, omdat je de teksten stukmaakt in je CMS. Volgens Vasilis vertaalt Pandoc ook de andere kant op, dus handig.
Grote hoeveelheden content invoeren in een CMS is een heel interessante oefening. Waar vooral structuur en denken over waarvoor het gebruikt moet worden wordt zelden gedaan door copywriters.
Er zou eigenlijk een standaard moeten komen voor contentmigratie. Bijvoorbeeld directories en Markdown bestanden.
Youtube sponsort al een tijdje een aantal content-kanalen en producenten, met geld en studio’s. Zo kunnen ze de Wasstraat nadoen.
Afgelopen maand is Youtube begonnen met het stopzetten van funding voor content-kanalen. Het lijkt op afstand alsof ze een TV zender zijn, dus: te weinig kijkers, betekent geen geld meer.
Maar dat is niet zo, dat is de deal met de kanalen. Het is om kanalen te jumpstarten en vervolgens te laten leven van de bannerinkomsten van Youtube. Heel erg slim.
Dus Youtube heeft een aantal kanalen zelfstandig gemaakt, tijd om ruimte te maken voor nieuwe kanalen die hulp nodig hebben. Het lijkt hulp, maar natuurlijk binden ze ook producenten aan Youtube.
De meeste kanalen verdienen miljoenen en rond de 60% verdient boven de ton.
De kanalen die het niet lekker doen, sterven af, of moeten rondkomen van minder geld.
Youtube geeft dus kickstart geld aan de kanalen om publiek op te bouwen en vaardigheden te verbreden. Dus beter worden als producent. Best interessant.
Het is een logische stap van Youtube, eerst alleen katte-filmpjes en veel publiek krijgen, maar daar verdien je niet genoeg mee. Dus nu investeren ze in kwaliteit.
Vasilis vind ook steeds meer obscure en oude muziek op Youtube.
Vroeger haalden platenmaatschappijen die muziek eraf, maar ze kunnen er ook mee verdienen door linkjes naar de muziekwinkel erbij te zetten of een banner.
Vasilis vertelt over 10 jaar geleden, toen hij een muziek clip van Destiny’s Child wilde kijken op hun site. Dat kon niet, er was alleen maar een stukje van 10 seconde.
Da’s natuurlijk raar, dat is promotie materiaal. Dat is net zoiets als: “Ja, je mag maar 10 seconde van onze Abri zien”.
In America is iedereen nu wel bezig met streaming muziek, zoals Spotify en RDio (tegenwoordig in Nederland). Maar ook inspirationele kanalen als Pandora.
Die muziek programma’s verdienen helemaal niets, want ze zijn heel veel geld kwijt aan licentiekosten van muziek.
Vergeleken met radio is dat exorbitant, daar was muziek spelen ook een soort reclame, dus ze kregen korting.
Streaming radio kreeg de wind van voren, want daar gelden blijkbaar andere regels. De kosten worden bepaald op baiss van luisteraars, de kosten van het liedje, etc.
Die licenties zijn alleen te betalen door heel grote bedrijven.
In America willen de programma’s als Spotify dat hun licentiekosten meer gaan naar de kosten van radio. De reactie was opvallend: de kosten van radio gaan omhoog. Constanatie alom.
Muziek ging nooit om rijk te worden. Muziek was om geld te verdienen, een loon als je optrad. Tot 50 jaar geleden.
Als je een liedje had verzonnen en mensen vonden het mooi, dan gingen ze het ook zingen. Dat is tof!
Nu mag je liedjes niet meer zingen, zonder te betalen. “Happy Birthday” is ook verboden om te gebruiken, want dat kost geld. Ook niet neuriën of zingen.
We zijn dus overgegaan van inkomen verdienen naar winst maken.
Muziekanten verdienen geen geld. Je begint eigenlijk met schuld. De juristen, marketeers en iedereen om je heen wel. Een krankzinnige industrie.
Alles wat niet met de muziek te maken heeft is belangrijker dan de muziek zelf. Het concept van K3 heeft niets te maken met de muziek, maar met de doelgroep en hoe het te verkopen is.
We gaan over naar de feedback. Er was niet veel feedback, behalve dan de wasstraat met Jeroen.
Het is ook best lang geleden, ondanks onze belofte om vaak naar de Wasstraat te gaan.
Het is prutsweer. We wilde eigenlijk naar Hoorn rijden, maar het is onverantwoord zonder winterbanden. Dat duurt ook veel te lang.
We krijgen wel feedback als er even iets niet werkt. Heel fijn. Mensen vonden het nieuwe design van de Wasstraat net iets teveel van het goede.
Theoretisch wel een goed idee, de responsive grid theorie. Het is gebaseerd op een theorie die Vasilis heeft ontwikkeld: op typografie gebaseerd griddesign.
“Dat slaat best wel ergens op”.
Vasilis heeft ook presentaties gehouden op congressen, o.a. in Cambridge voor UX Cambridge.
Het verhaal werd heel goed ontvangen, met goede feedback.
Het ging over de nieuwe uitgangspunten in webdesign. Bijvoorbeeld niet meer ervanuit gaan dat je designed voor mensen met een muis, maar bijvoorbeeld voor interacite met vingers.
Voor touch devices is er eigenlijk geen manier om de interactie te verkennen, zoals je met een mouse over zou doen. Dus moet je designen, zonder dat soort verborgen zaken, zodat het ook werkt voor touch devices.
“Als het op touch perfect werkt, dan werkt het waarschijnlijk ook goed voor de muis”. Dan hoef je alleen maar te optimaliseren.
Het is eigenlijk achterwaards denken van wat we vroeger deden, toen we desktop sites mobiel maakten. Dat is een fijnere manier om te optimaliseren.
Touch is een logischer beginpunt, want dan hoef je alleen een muislaag toe te voegen, in plaats van laagjes eraf te halen als je met muis zou beginnen.
Dit verhaal verteld Vasilis ook op Inspire Conference in Leiden en hij is ook gehouden bij Kings of Code.
De talk van Kings of Code ging iets minder goed. Vasilis was vergeten voor te bereiden, maar dat liep niet zo lekker helaas. Als het goed is, is er wel een video van deze talk.
We houden er allebei niet van om onszelf terug te zien op video. En toch maken we deze video voor jullie. Kan je voorstellen.
Peet heeft een vraag voor Vasilis: gebruik jij het archief van websites wel eens?
Vasilis gebruikt wel eens archief pagina’s om nog eens iets op te zoeken, maar niet zomaar om door te lanterfanten.
In veel van de sites die we maken komt het archief terug, maar Peet vind die functie van archief maar niets. Het is een heel saai en ongeinspireerd gepresenteerd en alles wat erin zit lijkt ook niet meer waardevol.
Stel dat die content waardevol zou zijn, dan moet je het ook zo presenteren: prominent en mooi vormgegeven.
Er zijn blijkbaar stromingen in het bewaren van content, zoals archive.org die ook de Wasstraat archiveert. Dat spreekt Vasilis wel aan als man uit een familie van historici.
Data van 5 jaar geleden is zeker interessant, omdat dat een goed document is van die tijd. Het labelen van content dat het oud is, is een goede methode.
Het up-to-date houden van content is ook best moeilijk.
Vasilis verteld over een presentatie op “The Kings of Code” over iemand met een aantal open source projecten die heel erg succesvol was. Dat gaf ook best veel verantwoordelijkheid, wat niet persé tof is.
Hoe moet je daarmee omgaan. De spreker bood zijn producten aan voor geld, zodat hij tijd kan steken in de projecten.
Hij vertelde ook dat sommigen gewoon projecten weggooien, dus het verwijderen van de content of code repository. Dat was ook niet persé populair.
Jezelf losknippen van het project in plaats van het verwijderen is ook niet altijd een optie. Vasilis verteld over iemand die een geweldig boek had geschreven over HTML5, heel erg pupulair.
Van de een op de andere dag heeft die gene alles offline gehaald. Hij had er geen zin meer in, maar het was een belangrijke resource. Anderen hebben de content gecached en in Git Hub gezet.
Op een zeker moment heeft iemand het grove taalgebruik uit de content gehaald, wat natuurlijk de aard van de tekst veranderd.
Peet realiseert zich wel de waarde van het archief en de artikelen, maar niet de plek die een archief functie inneemt op een website.
Het archief leid af van de focus van een website. Het is niet een van de taken die je wilt uitvoeren op een website. Je gebruikt het ook bijna niet.
Kijk naar een gemiddeld blog waar veel ‘tag’-widgets en ‘datum’-widget en ‘reactie’-widget. Dat is niet de focus van de website en leid af, maar je moet het ook bouwen. Dat kan alleen maar slecht gaan.
Dat sluit ook aan op het verhaal van Vasilis, dat we bij klassieke bouw van websites eerst beginnen met alle randzaken zoals headers, footers, menus en widgets, in plaats van de content, wat het belangrijkste is.
Als je kijkt naar al die dingen om de content heen, dan hebben die maar één functie: je wegsturen.
Vasilis: “Oh, ze vinden die content vast niet goed, dan kunnen ze daarheen!” “Verkeerd! De content is goed!”.
De inhoud van het archief heeft wel nut om naar te verwijzen, maar geen links naar het archief.
Peet: “Archieven bestaan bij de gratie van datums, dat is geen goede manier om content te vinden” “Als je het doet, doe het als een baas, alsof het een museum is”.
Vasilis vader ging vroeger naar Venetië om notaris acten te lezen in natte kelders. Daarin kan je dus niet zoeken, zoals je dat nu doet in google.
Peet is de eerste generatie die heeft leren zoeken op het internet met de komst van Yahoo, Altavista en Google. Maar zoeken is niet meer wat het geweest is, zoals we eerder bespraken.
Het vinden van het juiste ding is zo moeilijk en daar doen ook contentmakers ook bijzonder weinig aan.
Er zijn een aantal manieren om dingen te onthouden. Sommige mensen onthouden stappen naar content, of willen gewoon zoeken.
Je moet ervoor zorgen dat content zo is gemaakt dat mensen de content willen vinden.
Dat is volgens Vasilis de reden waarom je moet samenwerken: Als je een designer en een nerd samenzet, dan … “Krijg je de website die ik nu aan het maken ben”.
We doen net alsof we zijn aangekomen en parkeren even in. Achter ons is al een stukje van Kant B te zien.
#22. Sneeuw, muziek en archieven verscheen op De Wasstraat van Peet Sneekes en Vasilis van Gemert is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel 3.0 Unported licentie.
Wil je het materiaal op een andere manier gebruiken? Neem dan gerust contact op met Peet of Vasilis.
40 afleveringen
Delen
