355 | Thomas Manton: zes aanwijzingen voor persoonlijk gebed

Vorming voor elke dag

Bidden

De Heere weet wat wij nodig hebben. Toch leert Hij ons bidden. Manton: ‘God is de grote eigenaar van de wereld, Die ons voortdurend ons dagelijks brood geeft en alles wat wij nodig hebben. Daarom wil Hij er om gevraagd zijn, opdat wij onze afhankelijkheid zullen erkennen en tonen.’

Manton wijst erop dat we volledig afhankelijk zijn van de Heere. Hij wijst de weg van het gebed, voor omgang met God.

Zes aanwijzingen

1. In zo’n weg kan ons geloof geoefend worden in het pleiten op de belofte. Geloof wordt verkregen uit het Woord, en het wordt ge­oefend in het gebed. Daarom noemt men dit „het geloofsgebed.” In het Woord ontvangen wij Christus van God; in het gebed komen wij met Christus tot God. Het krachtig gebed is een oefening van geloof. „Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Welke zij niet geloofd hebben?” Rom. 10 : 14.
2. En als het een werk is van geloof, dan is het ook een werk van onze liefde. Geloof en liefde worden beide geoefend en versterkt in het gebed. Daarom is het gebed vreugdevolle omgang met God, Die ons zo vaak met Hem doet omgaan. Zo is het niet met de huichelaar. Van hem lezen wij: „Zal hij zich ver­lustigen in de Almachtige? Zal hij God aanroepen te aller tijd?” (Job 27: 10). Zij die God liefhebben kunnen niet lang buiten Hem. Zij die omgang met Hem hebben, storten hun hart vaak voor Hem uit.
3. Het gebed versterkt en vermeerdert onze liefde, want door antwoorden op het gebed ontvangen wij nieuwe brandstof om dit heilig vuur in ons binnenste te onderhouden. Wij bidden en Hij geeft antwoord. „Ik heb lief, want de Heere hoort mijn stem, mijn smekingen,” (Ps. 116: 1).
4. Onze hoop wordt geoefend in het wachten op de zegen waarom wij gebeden hebben. „Merk op de stem van mijn geroep, o mijn Koning en mijn God! want tot U zal ik bidden. ‘s Morgens, Heere zult Gij mijn stem horen, ‘s morgens zal ik mij tot U schikken en wacht houden,” (Psalm 5: 3-4). Dat wacht houden is het werk van hoop, wanneer wij uitzien en wachten om te zien wat komt op de beloften waarop wij gepleit hebben.
5. Het gebed is goed voor de vrede van ons geweten, en het verlicht onze lasten. Het is de ademtocht van de ziel. Wanneer onze harten zwellen van zorgen, wanneer wij door een last gedrukt worden, en niet weten wat te doen, dan mogen wij verlichting zoeken bij God, want bij Hem is ze te vinden. ,,Weest in geen ding bezorgd, maar laat uw begeerten in alles door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God, en de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en zinnen bewaren in Christus Jezus," (Filipp. 4: 6-7). O, gezegende ervaring, die door niets kan worden verstoord in deze wereld, waar zoveel zorg, strijd en ver­zoeking is. Maar wat is de weg om deze kalmte in het hart te verkrijgen? Wees veel bezig met het openleggen van uw hart voor God. Laat uw verlangens bekend worden bij God. Het is als in een aardbeving, wanneer er geweld is in het binnenste van de aarde. De aarde dreunt en schudt en beeft tot er een opening komt waardoor de krachten ruimte krijgen en uitgaan, en waardoor de rust hersteld wordt. Zo hebben wij vele angsten en onrust in ons binnenste, tot er opening komt en wij onszelf ont­boezemen bij God, waardoor de rust wordt gevonden.
6. Het gebed bevordert dankbaarheid voor zegeningen, wanneer wij ze op het gebed uit de hand van God ont­vangen. Hanna zei: „Ik bad om dit kind, en de Heere heeft mij mijn bede gegeven, die ik van Hem gebeden heb; daarom heb ik Hem ook aan de Heere overgegeven alle de dagen die hij wezen zal; hij is van de Heere gebeden,” (1 Sam. 1: 27-28). Die weldaden waarom wij bewust gebe­den hebben, verplichten ons te meer om er God voor te erkennen. Wat op het gebed verkregen is, wordt genoten met dankzegging.’