237 | Jezus ging ons voor met een doel voor ogen

Vorming voor elke dag

Voorganger

Iemand die vooropgaat, wijst de weg. Volgens Matthew Henry (1642-1714) is Jezus de grote leidsman en voorganger van ons geloof. Hij is de oorzaak van het geloof en tegelijkertijd de bewerker van het geloof. Zelf staat Hij in voor de vervulling van Gods beloften. Wie de renbaan loopt, ontvangt van Hem wat nodig is onderweg en Hij zal aan het eind de beloofde prijs uitreiken.

Als je iemand volgt, is het goed om te kijken wat die ander doormaakt. Matthew Henry laat dat zien ten aanzien van Christus. Ons tot bemoediging, in moeilijke tijden. Jezus is voorgegaan en er doorgegaan.

Beproevingen onderweg

De Heere Jezus kreeg te maken met allerlei beproevingen onderweg, tijdens Zijn lijdensweg op aarde. Allereerst verdroeg Hij het tegenspreken van zondaren (Hebr. 12: 3). Henry:

• Hij verdroeg hun tegenstand, die zij Hem aandeden, zowel met woorden als in gedrag. Zij spraken Hem onophoudelijk tegen en gingen tegen Zijn grote bedoeling in. Hoewel Hij hen gemakkelijk had kunnen verslaan en vernietigen en soms een bewijs van Zijn macht daartoe gaf, verdroeg Hij toch hun slechte optreden met groot geduld. Zij gingen in tegen Christus Zelf. Tegen Zijn persoon als Godmens, tegen Zijn gezag, tegen zijn prediking. Maar Hij verdroeg het allemaal.
• Hij heeft het kruis verdragen. Al het lijden dat in deze wereld over Hem kwam. Hij nam Zijn kruis dagelijks op zich en werd er eindelijk aan vastgenageld. Hij verdroeg de smartelijke, schandelijke en vervloekte dood. Waarin Hij met de misdadigers, met de ergste boosdoeners, gerekend werd. Dat alles verdroeg Hij met onoverwinnelijk geduld en beslistheid.
• Hij heeft de schande veracht. Al de smaadheid, die op Hem neerkwam, zowel in Zijn leven en in Zijn sterven, verachtte Hij. Hij was daar oneindig boven verheven. Hij kende Zijn eigen onschuld en heerlijkheid, en verachtte de onwetendheid en boosheid van Zijn verachters.

Ondersteunend

Wat ondersteunde Christus onderweg? Waar was Zijn oog op gericht? De vreugde die Hem was voorgesteld. Henry: ‘Hij had iets in het oog onder al dat lijden, dat aangenaam voor Hem was. Hij verheugde zich erin, dat Zijn lijden de voldoening zou maken voor de beledigde gerechtigheid van God en Zijn eer en regering verzekeren zou. Dat Hij vrede zou maken tussen God en de mensen. Dat Hij het verbond van de genade zou bezegelen en er de Middelaar van zijn. Dat Hij een weg van zaligheid zou openen voor de ergste zondaren. En dat Hij werkelijk zou zalig maken allen, die de Vader Hem gegeven had. Opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broeders. Dat was de vreugde, die Hem voorgesteld was.’

Opdracht

Wat doet dit met ons? Volgens Henry moeten we op Christus zien. Hem voortdurend in het oog houden als het grote voorbeeld. Tot bemoediging. Hem vragen wat ons ontbreekt. Letterlijk staat er in Hebr. 12 dat we Christus’ lijden met het onze moeten vergelijken. Henry: ‘Dan zullen wij constateren dat dit van Hem het onze ver overtreft. Zowel in aard als in omvang. En dat Zijn geduld het onze even ver overtreft. Zodat Hij voor ons een volmaakt voorbeeld tot navolging is.’