Opinie | Unilever op papier volledig Brits

Paul Laseur | BNR

Boterzachte toezegging

Rotterdam blijft met lege handen achter. Met slechts een boterzachte toezegging: Dat er voorlopig niets verandert aan de aanwezigheid van het bedrijf in Nederland. En dat mocht de onderneming in de toekomst besluiten zich te splitsen, in een zeep- en een voedingtak, wij de voeding mogen hebben. Maar alleen als Den Haag daarvoor een aantrekkelijk vestigingsklimaat creëert. De Britten hebben het laatste woord. We hebben het volledig uit handen gegeven. Dat is geen papieren kwestie maar een keiharde realiteit.

Luister ook | De U-bocht van Unilever

Dividendbelasting

Twee jaar geleden nog leek het een gelopen race in ons voordeel. Om de bedrijfsstructuur te vereenvoudigen wilde Unilever de dubbele nationaliteit opheffen en verder met nog maar één hoofdkantoor: Rotterdam. De rode loper werd uitgerold in de vorm van een flinke fiscale tegemoetkoming. Een beter vestigingsklimaat dan in Nederland kon je niet wensen. Maar het liep allemaal anders. Na fel verzet tegen de afschaffing van dividendbelasting ging eind 2018 al een dikke streep door de verhuizing naar de Maasstad. Sinds deze week is de strijd definitief verloren. En dat is doodzonde.

Lees ook | Staat loopt miljoenen mis door vertrek Unilever

Pennywise Pound Foolish

Want met een Britse identiteit kiest Unilever ook voor de keiharde Angelsaksische vennootschapspraktijk, boven de veel mildere Rijnlandse cultuur hier in de polder. Britse ondernemingen zijn wettelijk verplicht om te sturen op maximaal aandeelhoudersrendement, de meest rauwe vorm van kapitalisme. Bij ons spelen bredere maatschappelijke belangen ook altijd een rol. Hier heb je rekening te houden met alle stakeholders, niet alleen de shareholders. Klimaat, diversiteit, sociale cohesie: Allemaal themas waarvan gevreesd moet worden dat ze nu meer naar de achtergrond verdwijnen. Zo bezien was het schrappen van dividendbelasting de perfecte investering geweest in een meer maatschappelijke koers van Unilever. Het niet willen afschaffen van de dividendbelasting was een typisch geval van pennywise pound foolish.

Economische en maatschappelijke schade

Uiteindelijk is niemand gebaat bij het vertrek van de grote multinationals uit ons land. Economisch èn maatschappelijk is de schade enorm. Maar tussen bedrijfsleven en politiek gaapt een diepe kloof van wederzijds onbegrip. Die moet nodig worden overbrugd. Hoog tijd om in te zien dat de hele samenleving profiteert van een gunstig vestigingsklimaat en een ondernemingsvriendelijk beleid. Het bedrijfsleven is de kurk waarop onze welvaart drijft. Het vertrek van Unilever dwingt ons om goed na te denken over de positie van multinationals in onze samenleving en wat het ons waard is om ze te behouden. En wanneer we ze laten gaan.

Prettige maandag!

See omnystudio.com/listener for privacy information.