Ooit stierven mijnwerkers vaker dan soldaten. Nu niet meer – dankzij deze ambtenaar

De Correspondent

Wat ervan terecht zal komen, valt te bezien, maar als Donald Trump opnieuw de verkiezingen wint, zou hij de Amerikaanse overheid een stuk tandelozer kunnen maken.

‘Project 2025’ zou van de overheid veel minder een apolitiek-technocratisch, en veel meer een politiek-partijdig apparaat maken, veel directer dan nu aangestuurd door en luisterend naar de wensen en grillen van de zittende president.

Is dat een goed idee? Vermoedelijk niet. In 2018 schreef Michael Lewis The Fifth Risk, een denderend boek over het ondergewaardeerde maar cruciale werk dat Amerikaanse ambtenaren uitvoeren, terwijl ze tegelijkertijd om futiele redenen door het slijk worden gehaald.

De afbraak van de Amerikaanse overheid creëert volgens Lewis een selffulfilling prophecy: omdat de overheid verwaarloosd wordt, maakt ze fouten en krijgt ze kritiek, en valt het draagvlak voor investeringen weg, wat weer leidt tot meer fouten en kritiek van (vooral) Republikeinen.

In zijn eerste termijn was Trump matig voorbereid op zijn taak, wat betekende dat hij het overheidsapparaat niet goed gebruikte, maar ook niet actief toetakelde. Deze keer zou hem dat vermoedelijk veel beter lukken.

De komende weken publiceert The Washington Post een soort opvolger van The Fifth Risk, in de vorm van een serie portretten van ambtenaren en hun ongeziene, nuttige, en niet of nauwelijks politiek gekleurde werk. Zoals: het voorkomen dat mijnen instorten en mijnwerkers omkomen.

Duizenden Amerikaanse mijnwerkers zijn gestorven omdat veel mijnbouwers niet wisten waarom mijnen instorten. Andere mijnbouwbedrijven wisten het wel, maar deden te weinig om instortingen te voorkomen. Chris Mark was de ambtenaar die hier verandering in bracht.

Na jaren en jaren van vruchteloos data over steenkoolmijnen verzamelen en analyseren, stuitte hij uiteindelijk op de crux. Het instorten van mijnen had een sterke samenhang met welk gesteente er boven de schachten zat, maar ook met de aardplaten onder de schachten.

Verstopt in het stuk zitten enkele fraaie, tijdloze inzichten. De meeste mensen die zo’n complex technisch probleem kunnen oplossen, zouden verveeld raken voordat ze klaar waren. Ze hadden wel wat beters te doen. Mark niet, denkt Mark. ‘Je moet slim zijn, maar niet te slim, om er jaren van je leven aan te besteden.’

Onder de auteurs van de volgende afleveringen in deze serie: Casey Cep, Dave Eggers en John Lanchester – niet de minsten.

The Washington Post: ‘The Canary’ (Leestijd: 1 uur en 5 minuten)

---

Op De Correspondent praten de auteur, experts en ervaringsdeskundigen samen verder over dit artikel. Log in om mee te praten. (Alleen voor leden).
Nog geen lid? Steun onze missie om jouw nieuws van context te voorzien en sluit je hier aan.
Wil je eerst kennismaken met onze verhalen? Schrijf je dan in voor de proefmail en ontvang elke zaterdag een artikel in je mailbox.