Opinie | Loterij zonder plussen

Column Corné van Zeijl | BNR

Een tijdje geleden vroeg een bekende me: 'Moet ik niet eens in aandelen gaan beleggen?' Dat gebeurt me wel vaker, vooral ná een goede aandelenperiode. Dat plaatst mij voor een dilemma. Allereerst omdat ik geen beleggingsadvies mag en wil geven. Advies aan bekenden geven is een loterij zonder plussen. Als het goed gaat, hoor je er nooit wat over. Maar als het fout gaat, dan heb ik het gedaan. Toch wilde ik deze man graag helpen.

Hoe zorg ik ervoor dat hij niet na een paar teleurstellende jaren met veel spijt weer afscheid van zijn beleggingen neemt? Want het is wel zo dat met deze rentes beleggen de enige manier is om een beetje aan vermogensopbouw te doen.

Allereerst gaat het om het risico op spijt te minimaliseren. Als je iedere maand een bedrag stort, beleg je niet per ongeluk alles op het hoogtepunt. Nog een manier om die kans op spijt te reduceren is maximale spreiding, bijvoorbeeld via een wereldaandelenindex. Nadeel is wel dat die voor bijna twee derde uit Amerikaanse aandelen bestaat.

Tot zover de standaardlessen. Toch was ik niet tevreden. Hoe kan ik van te voren het risico zo inzichtelijk mogelijk maken? Als je iedere maand geld stort in een wereldaandelenindexfonds, hoe groot is dan de kans dat je na twee jaar teleurgesteld bent? Twee jaar is natuurlijk veel te kort voor het echte beleggingswerk, maar het is een reële termijn als je de spijtkans wil aangeven.

De afgelopen twee jaar waren briljant. Als je deze strategie had uitgevoerd, had je nu een rendement van 31% gehad. Maar in die twee jaar zat dan ook werkelijk alles mee. Het begon met een flinke correctie zodat je lekker goedkoop kon inkopen. Daarna volgden maximale monetaire en fiscale stimulansen. De economie lag in maart 2020 op de ic, maar deze monetaire vaccins hebben ervoor gezorgd dat de economie er weer boven op kwam. De bijwerkingen komen tot uiting in een wel erg hoge inflatie. Maar deze gunstige omstandigheden gelden de komende periode niet meer.

Ik leg het spijtniveau bij 0%. Nul is namelijk psychologisch een belangrijk getal. Verlies, hoe klein ook, doet emotioneel pijn. Een kleine winst is in je brein nog te rechtvaardigen. Gerekend over de afgelopen vijftig jaar blijkt dat de kans dat je na twee jaar in het rood staat 21% is. Dus zeg maar éénmaal op de vijf keer. In het slechtste geval ben je na twee jaar 35% armer. Het gemiddelde rendement ligt ietsje onder de 10%.

Ik heb de man deze column gegeven en gezegd dat dit natuurlijk geen advies is, want daar doe ik niet aan. Zoals gezegd is dat een loterij zonder plussen, en dat is een hele slechte risico-rendementcombinatie.

Over de column van Corné van Zeijl

Corné van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en belegt ook privé. Reageer via [e-mail]. Deze column kun je ook iedere donderdag lezen in het FD.

See omnystudio.com/listener for privacy information.