15. Namen

Alfred in Chili

In Chili werken zelfs namen net even wat anders dan in Nederland. Voornamen, achternamen, bijnamen, je naam spellen... het is allemaal even wennen. Het grootste verschil zit in de achternaam: als Chileens kind krijg je zowel de achternaam van je vader (apellido paterno) als die van je moeder (apellido materno). Mijn zoon Max heet dus officieel Max Luciano Middelkamp Espinoza. Klinkt als een klok, toch? En lekker geëmancipeerd ook, want ook de moeder geeft haar naam dus mee. Een generatie daarna is verlies je dat natuurlijk alsnog, want alleen de eerste achternaam geef je door. Achternamen veranderen hier ook niet als je trouwt, je houdt gewoon je eigen naam. Overigens zijn er niet zo heel veel namen in Chili, zowel de vijver van voornamen als achternamen is vrij klein. Daarom zie je vaak dubbele namen. Ik heb meerdere mensen in mijn netwerk met dezelfde voornaam en achternaam. Ook dubbele achternamen, zoals "Garcia Garcia" of "Martinez Martinez", komen veel voor. Wat dat betreft heb ik een goede daad verricht door met "Middelkamp" weer eens een nieuwe achternaam toe te voegen aan de database hier . Mijn kinderen denken daar vermoedelijk anders over, want de gemiddelde Chileen kijkt bij het horen van de naam Middelkamp alsof je zojuist een recept hebt voorgelezen in het Chinees. Zowel mijn voornaam als mijn achternaam moet ik altijd spellen. Daar heb ik meestal geen zin in, zeker als het niet per se een officieel document of iets dergelijks is. Gelukkig heb ik daar een shortcut voor gevonden: "Alfredo" kennen ze hier wel, dus "Alfredo sin o" (Alfredo, maar dan zonder o) werkt ook. Als je dat snel zegt, denkt men meestal dat je "Alfredo Sino" heet. Daar is niets aan gelogen en het voorkomt verder gezeur, dus ik houd dat maar aan als mijn alter ego hier in Chili. Op de radio bij De Wereld van BNNVARA mocht ik er meer over vertellen. Die gesprekjes vind je tegenwoordig ook terug op iTunes en Spotify als je zoekt naar "Alfred in Chili".