Toponderneemster met een 40-uren werkweek? An Beazar is het levende bewijs.

Interviews - Zeker Van Haar Zaak

Vijftig, zestig of zeventig uur werken als ondernemer? Daar gelooft An niet in: "Doen mensen dat echt? Ik kan dat niet hoor." Woorden uit de mond van een gepassioneerde onderneemster die vijf jaar geleden haar bedrijf Enprove startte, ondertussen acht mensen tewerkstelt en elke jaar een omzetverdubbeling nastreeft. “Ik doe wat ik graag doe en goed kan, de rest kan ik beter delegeren, toch?"

In 2010 richtte An Enprove op, een onderneming waarmee ze andere bedrijven helpt om energie te besparen. Enerzijds via audits en consulting, anderzijds via en software die in real time de performantie van de verschillende installaties opvolgt.

---

Je kan het interview met An Beazar ook beluisteren.

- door Katrien de Groef.

---

Heb jij met Enprove lukraak een gat in de markt gevonden? Of was het voor jou cruciaal om een onderneming met een maatschappelijke relevantie op te starten?

“Ongetwijfeld het tweede. Ik kan niet om het even wat doen. Als dit idee niet levensvatbaar was geweest, dan had ik uiteindelijk wel een andere onderneming gestart met een ecologische of maatschappelijke missie. Wat ik aan de man breng, daar moet ik voor de volle 100% achter staan. Ik zou het niet anders kunnen.”

Kon dat niet als werknemer? Waarom moest je hiervoor een onderneming starten?

“Ik had al rond energiebesparing gewerkt als werknemer voor andere bedrijven. Maar mijn visie was toch altijd net dat tikkeltje anders dan die van mijn baas of van het bedrijf. Het ondernemen zit gewoon in mijn bloed. Ik merkte dat ik graag mijn vrijheid had als werknemer, dat ik beter functioneerde in kleinere bedrijven dan de grote, loggere instanties. En ik had het gevoel dat ik het beter kon. Dat gevoel is essentieel om te geloven in je product en je tijd en je spaarcenten erin te investeren.”

"Ik had het gevoel dat ik het beter kon."

Maar hoe verzoen je deze twee verlangens dan als ondernemer? Je hebt een missie met een stevig ecologisch karakter. Maar je hebt ook de realiteit van cijfers, omzet en winst.

"Ik heb er een hele tijd mee geworsteld hoe ambitieus ik wilde zijn. Bij mijn vader die ook ondernemer was, heb ik gezien hoe vaak hij door zijn bedrijf werd opgeslokt, hoe weinig hij soms bereikbaar was. Dat wilde ik niet. Ik was bang om slaaf te worden van mijn eigen bedrijf. Anderzijds betekent een groeiend bedrijf niet automatisch dat je harder werken moet. Integendeel. Ook al streef ik naar een jaarlijkse omzetverdubbeling en heb ik nu acht werknemers in dienst, toch moet ik niet meer werken dan vroeger. Mijn werk is er zelf comfortabeler op geworden. Ik heb nu mensen in dienst die taken doen waar ik minder goed in ben of die ik niet graag doe."

"Ik doe wat ik graag doe en goed kan, de rest kan ik beter delegeren, toch?"

"Mijn focus is gewoon veranderd, al is tegelijk ook mijn financiële verantwoordelijkheid wel groter geworden. Maar dat heeft niet als gevolg dat ik voortdurend overuren maak en minder beschikbaar ben voor mijn dochter. Ik probeer er zo vaak mogelijk fysiek te zijn, maar ook mentaal. Dat is minstens zo belangrijk. Zorgen over mijn werk laat ik zo veel mogelijk achter op het werk."

Hoeveel uur werk je?

"Tussen de veertig à vijfenveertig uur. Het gebeurt dat er eens een week tussen zit met enkele extra werkuren, maar dat probeer ik te vermijden. Sowieso wreekt zich dat nadien, en werk ik de week erop maar zo'n 35 uur. Mensen die opscheppen dat ze 50, 60 of 70 uur werken: ik geloof dat niet. Bij mij lijkt lukt het alleszins niet. Ook al ben ik jong, gezond, beweeg ik voldoende. Voor de overgrote meerderheidvan de mensen is het belangrijk om een balans te hebben tussen werk en leven. Voor mij is dat evenzeer het geval. Doordat ik wil groeien met mijn bedrijf is het dus cruciaal dat ik me omring met een goed team van werknemers opdat ik zelf geen slaaf zou worden van mijn bedrijf. "

Waarin ben je minder goed als ondernemer?

"De operationele to-do's en alles goed opvolgen doe ik minder graag en minder goed. Dat heeft zijn gevolgen gehad. In mijn eerste jaar als ondernemer heb ik mijn cijfers nooit echt opgevolgd maar gingen de zaken als vanzelf goed. Dat eerste jaar sloot ik break-even af. Het geld kwam niet met hopen, maar voldoende. In mijn tweede jaar als ondernemer wilde ik een werknemer aanwerven om diensten en producten te beginnen ontwikkelen. Maar nog altijd had ik de routine niet om maand na maand mijn cijfers op te volgen. En ik had ook geen boekhouder die dat voor mij deed."

"Na dat tweede jaar bleek ik met een verlies te zitten. Ik schrok me een ongeluk."

"Achteraf bekeken was dat geen ramp en was het verlies onvermijdelijk, rekening houdend met al de investeringen die ik had gedaan. De schok was voor mij vooral het feit dat dit verlies zo'n verrassing was, dat ik geen flauw benul van mijn cijfers had."

Hebben die bedrijfsresultaten toen zijn weerslag gehad op je privéleven: moest je beknibbelen?

"Zeker en vast. Soms kan het heel snel gaan met een bedrijf. Onlangs moesten we20.000 euro aan BTW-voorschotten betalen. Meteen, onmiddellijk. Dat lukt, maar dat is niet altijd zo geweest. Plots kan je bankrekening leeg zijn, nog voor je jouw eigen loon hebt uitgekeerd. In het begin kwam al het investeringsgeld voor mijn bedrijf uit mijn eigen spaarpot. Je weet dat die slinkt en slinkt en... plots is die spaarpot op. Ik herinner me nog een eindejaarsperiode waarin ik zo blij was dat ik enveloppes zou krijgen van mijn oma en tantes. Ik stond in de supermarkt en duimde dat ik voldoende op mijn rekening had staan om mijn boodschappen te kunnen betalen. Super stresserend is dat. Het financiële hield me nooit dag en nacht bezig, dat doet het nog altijd niet, maar ik ga er wel bewuster mee om. Het gevolg van die ene eindejaar waarin ik plots met mijn voeten volop in de financiële realiteit stond. Toen dacht ik: "An, waar ben je toch mee bezig geweest? Hoe is het mogelijk?"

Denk je op zo'n moment niet: 'is dit het allemaal wel waard? Had ik maar een vaste job met een loon aan het begin van elke maand?'

"Neen, ik heb nog geen seconde getwijfeld of mijn keuze om onderneemster te worden wel de juiste was. Zelfs moest het op een dag fout lopen met mijn bedrijf -niet dat ik denk dat het ooit zou gebeuren- dan zou ik nog dankbaar zijn om al wat het mij heeft bijgebracht. Die ervaring is onbetaalbaar. Waar ik wel al over getwijfeld heb, is of ik nog moet voortdoen: zal ik investeren in die software en zullen we er klanten voor vinden? Ik neem risico's van honderdduizenden euro's, zoek investeerders en geloof keihard in mijn onderneming. Maar een glazen bol heb ik uiteraard niet. De verkoop hangt van zo veel zaken af die je niet allemaal onder controle hebt. Die afweging tot stoppen of doorgaan heb ik al een paar keer gemaakt, maar telkens besluit ik met veel overtuiging om door te gaan. De resultaten zijn er dan ook naar. Het laatste jaar hebben we onze omzet meer dan verdubbeld."

Je bent nu vijf jaar onderneemster. Welke raad zou je aan vrouwen met ondernemers-aspiraties geven?

"De ervaring leert me dat ondernemen niet voor iedereen weggelegd is. Stel dat je graag consultancywerk doet en het fijn vindt om bedrijven te gaan helpen, dan blijf je beter freelance consultant. Had ik die keuze gemaakt, dan had ik waarschijnlijk al veel meer verdiend. Als ondernemer kun je dergelijk day-to-day uitvoerend werk niet meer doen. Mijn takenpakket bestaat nu uit investeerders zoeken, een financieel plan opstellen en continue bijsturen, zorgen dat er klanten zijn. Maar gelukkig vind ik dat heel leuk, zijn dat net taken die me perfect liggen."

"Als ondernemer moet je je op terreinen te begeven waar je helemaal niets van kent."

"Dat vermoedde ik al toen ik startte als onderneemster, maar de praktijk heeft het dubbel en dik bevestigd. Besef je dit en lijkt je dat net een verrijking? Dan kan ik het ondernemen enkel aanraden. Het heeft me zoveel interessante ontmoetingen opgeleverd en heeft me met vallen en opstaan ontzettend veel bijgeleerd. Ik zie nu zoveel beter hoe de wereld in elkaar zit. Dat is een verrijking die ze me nooit meer kunnen afnemen."

Meer info: Enprove
Interview en foto's: Katrien De Groef